Dla leszczy i weteranów.

W tym temacie możecie pochwalic się, jak długo gracie na bębnach (nie zapomnijcie wspomniec ile radości Wam to przynosi ;D )

Jak widzę, w Płocku i okolicach nikt nie gra... Szkoda.

No ja gram 1,5 roku.
PowerBeat z rozadającymi sie tomholderami blaszki to chyba na warsztatach w 70tce z jakiegos kawalka zlomu, a szkoda dalej pisać.
Oczywiście, perka jest zajebista i daje mi to ogromną radość, dostaje od tego tzw. "ADHD perkusisty", ale teraz nie mam gdzie grać (bo własnego zestawu nie posiadam) i mnie ch*j strzela xD.
Więc jak ktos ma jakas salke z bebnami to chętnie do niego wbije pohałasować. Very Happy

.

Wiesz, że ja mam salkę z bębnami Smile

Czuj się zaproszony.

Ja gram 11 lat niby ale kolesie, którzy sumiennie ćwiczą powiedzmy rok tłuczą lepiej ode mnie Smile

Wynika to z mojego czystego lenistwa, braku czasu na ćwiczenia i dwóch przerwach w graniu, każda po dwa lata...jedna po trzech latach, druga po 9 bodajże. Nie zmienia to jednak faktu, że z grania mam zaaaaaajebistą radochę i nawet jak mi nie wychodzi to niespecjalnie się przejmuję tylko napierdzielam dalej Wink

Jak będę miał chwilę czasu to postaram się napisać krótką historię mojego grania czyli co gdzie z kim i kiedy Wink

To ja już nie wiem jaki ze mnie leń Smile

lubię grać ale jak bym przez te wszystkie lata grał to może bym tu podyskutował z Wami a tak nie wtryniam się Smile

Granie dla siebie sprawia ogromną radośc, a jełsi da się przy okazji ukręcic z tego parę groszy to szczyt marzeń. Niestety czesto bywa tak, że żeby zarabiac na graniu, trzeba posiadac znaczne umiejętności, a to z kolei wiąże się z godzinami żmudnych cwiczeń, co wyklucza tę wspomnianą radośc z grania. W tym momencie mamy pewien dylemat: Czy męczyc się nie wiadomo ile czasu i nauczyc się porządnie tłuc, czy bębnic dalej dla siebie i nie miec z tego kasy? Zarabianie na bębnach to zajęcie zdecydowanie nie dla leniwych. Kiedyś było inaczej, bo mało kto umiał cokolwiek fajnego zagrac ( za wyjątkiem światowych autorytetów w tej dziedzinie) a teraz co jeden bębniarz to lepszy i ciężko byc wymiataczem, bo zawsze znajdzie się jakiś dzieciak z drugiej strony kuli ziemskiej, który techniką zjada nas wszystkich na śniadanie. I tu kolejny raz to samo pytanie: Czy gonic tego dzieciaka i może kiedyś zacząc deptac mu po piętach, przy ogromnym nakładzie pracy z naszej strony, czy może zostac przy swoim starym dobrym braku umiejętności, ale za to bez wysiłku, czerpiąc czystą przyjemnosc z grania? Jest jeszcze inna kwestia. Im więcej umiemy, tym większą radochę sprawia nam bębnienie (przynajmniej ja tak mam). Ot, mała rozkmina na dobry sen.

Ja też bębnie Razz

Jakieś 2 albo 3 lata. Chyba tylko sex jest fajniejszy Wink

I dobre żarcie.